Pink Floyd, İngiliz progresif ve psychedelic rock grubu.
Kuruluş
1965 yılında Syd Barrett (gitar), Roger Waters (bas gitar), Nick Mason (Davul) ve Richard Wright (Keyboard) tarafından kurulmuştur. Syd Barrett grup kurulduğunda Sigma 6 olan ismini iki blues ustası Pink Anderson ve Floyd Council'in isimlerini birleştirerek "The Pink Floyd Sound" olarak belirlemiştir. İlk zamanlar yerel bir kitleye sahip olsalar da kullandıkları görsel efektler ve sahne performansları ile kısa denilebilecek sürede ulusal kitleye sahip olmuşlardır. Kurulduğu zamanlar grupta Bob Klose adlı bir gitarist daha bulunmaktaydı. 5'li "Lucy Leave" ve "King Bee" şarkılarını kaydettiler ancak daha sonra grup bluestan uzaklaştıkça Bob Klose müzikal farklılıklar yüzünden gruptan ayrıldı.
İlk kayıtlar ve ilk albüm
Grup "psychedelic rock" tarzları ve görselleri çok iyi kullandıkları konserler ile Londra yer altının en önemli gruplarından biri haline gelmişti. 1966'da daha bir firmayla anlaşmamışken gazeteci Peter Whitehead'ın çektiği Tonite Let's All Make Love in London belgeselinde şarkılarıyla yer aldılar.
1966'da ilk kez bir müzik şirketiyle anlaştılar. 1967'de Arnold Layne single'ı ile müzik dünyasına girdiler. 20. olan bu single'ı See Emily Play takip etti. Şarkı 6. olmuş ve grubu ünlü program "Top of the Pops"'a çıkartmıştır. İlk albümleri The Piper at the Gates of Dawn bir şarkı dışında tamamen Barrett imzalıydı. Albüm İngiltere'de büyük bir başarı kazandı. Amerika'da albüm çok iyi satmasa da grup Jimi Hendrix ile beraber turneye çıkıp kendini tanıttı.
Syd Barrett'in ayrılışı
Syd Barrett ruh sağlığını gittikçe kaybediyordu. Stüdyolara katılmayan, konserlerde iyi performans göstermeyen Barrett'in yanında grup elemanlarının arkadaşı David Gilmour da gitara alındı. A Saucerful of Secrets grubun beş kişi ile yayınladığı tek albümdür. Ancak Barrett, sadece Jugband Blues adlı şarkıyı yazmış ve Remember A Day'de gitar çalmıştır. Sorunlarının artmasıyla sadece söz yazarı olarak grupla anlaşan Syd daha sonra gruptan ayrılmıştır.
Yeni Pink Floyd, grubun beyni Barrett'ten sonra kendilerini bulmak için stüdyoda uzun zaman geçiriyordu. Grup zaman zaman Careful With That Axe, Eugene gibi uzun ve deneysel şarkılar üzerinde çalışıyorlardı. Vokalleri ise Waters, Gilmour ve Wright üçlüsü değişerek yapıyorlardı. Grup 1969'da More filminin soundtrack'ini yaptılar. Albümde daha önceden yaptıkları bestelerin yanında film için özel besteler yaptılar.
Pink Floyd 1969'da ilk iki LP'lik albümleri Ummagummayı çıkarmışlardı. İlk LP'si 4 tane canlı performanstan ikinci LP ise grubun solo çalışmalarından oluşmuştu. İkinci CD'de bulunan solo şarkılardaki psychedelic özellikler hem dinleyiciler hem de eleştirmenler tarafından çok başarılı bulunmuştu.
Pink Floyd'un yükselişi
1970'de Atom Heart Mother yayınlandı. Grup albümün ilk şarkısını 23 dakikalık bir beste olan "Atom Heart Mother"ı bir orkestrayla kaydederek olmuşturmuştu. Grubun üç elemanının da solo eserleri ve bir tane daha deneysel parçadan oluşan albüm Floyd'un o dönem en çok satan albümü olmuştu. Grup üyeleri daha sonra bu albümü beğenmemiş olsalar bile deneyselliği, ses efektleriyle Pink Floyd ile bütünleşecek elementlerin bulunduğu ilk albüm olmuştu. Floyd albümün başarısıyla ilk Amerika turnelerine çıkmıştı.
Grup 1971'de ilk dönemlerini anlatan Relics albümünü çıkardı ve Zabriskie Point albümüne şarkılar verdi. Aynı yıl içinde bulunan "Echoes" parçasıyla dikkat çeken Meddle yayınlandı. Ses efektlerin daha da dikkat çektiği albüm, grup tarafından da grupça çalıştıkları ilk albüm olarak görülmüştü. Albüm İngiltere listelerinde 3 numaraya kadar çıktı.
1972'de çıkan Obscured By Clouds, "La Vallee" adlı filmin film müziğiydi. Albüm bir önceki Meddle'a göre daha sade olmasıyla dikkat çekiyordu. Albüm eleştirmenler tarafından çok beğenilmese de ilk kez Amerika listelerine ilk 50'den giriyordu. Free Four şarkısı ise Amerika'da bir hit haline geldi. Şarkı daha sonra çok konu olacak Roger Waters'ın babasıyla ilgiliydi. Albüm Waters gruptan ayrılana dek David Gilmour'un son yazdığı sözleri içeriyordu.
Dark Side Of The Moon
1973 yılında çıkardıkları Dark Side Of The Moon adlı albüm 40 milyondan fazla satarak dünyanın en çok satan rock albümü olmuştur. Bu albümle beraber grubun basçısı Waters'ın grupta egemenliği daha ön plana çıkmıştır. 1969'dan beri İngiltere'de single yayınlamayan Pink Floyd bu albümden Money şarkısını yayınlamış ve bir numaraya oturmuştur.
Albüm diğer Pink Floyd albümlerine göre büyük farklılıklar içeriyordu. Saksofon kullanımı ve Wright'ın piyano stili bazı parçalara bir caz havası katıyordu. Albümde bayan vokalistler yer alıyordu. Grup elemanları arkadaşlarıyla günlük hayatın sorunlarını tartışmış ve bu kaydettikleri ses kayıtlarını albümde kullanmıştı. Şarkıların da her biri arı bir konuya odaklansa da albüm bir konsept olarak insan hayatını temel alıyordu.
Albümün başarısı A Nice Pair (İlk iki albümün birlikte olduğu bir toplama), Syd Barrett (Barrett'in iki albümünün beraber olduğu bir toplama) ve Pink Floyd: Pompeii Konseri gibi materyallerin yayınlanmasına neden oldu. Bu toplamalar Pink Floyd'un ilk dönemlerini de yeni dinleyicilere daha yakından tanıttı.
Wish You Were Here
1975'te Wish You Were Here piyasaya çıktı. Albümde yer alan Shine On You Crazy Diamond ve Wish You Were Here Barrett'ın anısına yapılmıştır. "Shine On You Crazy Diamond" içnideki slide guitar ve psychedelic havayla Barrett günlerine bir gönderme yapıyordu. Şarkının sonunda Rick Wright See Emily Play'den bir bölüm çalıyordu. Diğer şarkılar ise müzik endüstrisine karşı bir eleştiriydi.
Albüm kayıtları sırasında Syd Barrett stüdyoyu ziyaret etmişti ancak grup elemanları fiziksel olarak değişmiş Syd Barrett'i tanımamışlar, tanıyınca da gözyaşlarına boğulmuşlardı. Ona besteledikleri şarkıları dinletmişlerdi ve daha sonra Barrett stüdyodan ayrılmıştı. Bu grubun Barrett'i son kez gördüğü andı.
Roger Waters dönemi
Bu albümden sonra Pink Floyd çalışmalarına iki yıl ara verdi. 1977' de yine bir Harvest yapımı olan Animals'ı piyasaya çıkardılar. George Orwell'in ünlü eseri Hayvan Çiftliği'ne nazireten, çeşitli kişilik yapılarının birer hayvan olarak sembolize edildiği albüm oldukça ilgi çekti. Bir Gilmour / Waters şarkısı dışında her şarkı Roger Waters'a aitti. Aynı yıl haziran ayında bir ABD turu yaptılar. Turnede albüm kapağında da kullandıkları büykü domuz da konserlere çıkıyordu.
Turnede bir hayranıyla kavga eden Roger Waters kafasında seyirciyle kendisinin arasına bir duvar örme düşüncesini yaratmıştı. Daha sonra konsepti geliştirerek bir insanın tüm insanlara karşı olması olarak büyütmüştü. Animals' ın ardından 1979 yılında piyasaya çıkan The Wall bu konuları işleyen Pink Floyd'un bir diğer önemli albümüdür. Bu albümde "Pink" adındaki bir karakterin doğumundan itibaren olan süreç incelenmiş, savaş, babaya duyulan hasret, eğitim sistemi, aldatma gibi konular işlenmiştir. Aynı ismi taşıyan bir filmi de vardır.
Albümün kayıtları sırasında Waters egemenliği eline almıştı. Albümde olması gerekenler yüzünden grup elemanlarıyla kavga ediyordu. Özellikle albümde Rick Wright'ın katkısı çok azdır. Tüm bu kavgalara rağmen Another Brick In The Wall (Part 2) ve Comfortably Numb gibi şarkılar büyük başarı kazanmıştı. Albüm kayıtları sonrası Wright gruptan ayrılmış ancak konserlerde bir turne müzisyeni olarak çalmıştır.
1983'te, The Wall'dan artan parçalar ile yapılan The Final Cut, aynı zamanda grubun bir kriz içerisinde olduğunun açık göstergesi olmuştur. Roger Waters'ın, Richard Wright'ın albümde çalmasına izin vermemesi ve Nick Mason'ın albümdeki bazı parçalarda çalmasını istemeyişi sonucu kavgalar yaşanmış, David Gilmour da sadece tek parça seslendirmiştir. Gilmour, Waters'a albüm için besteler yapabilmesi için albümü geç yayınlamasını teklif etmiş ancak Waters bunu kabul etmemiştir.
Albüm savaş karşıtı bir albümdü ve bir çok yönden The Wall albümünü hatırlatıyordu. Albüm eleştirmenler tarafından beğenilse de diğer Pink Floyd albümleri kadar iyi bir satış başarısı kazanamadı. Albümün turnesi de yapılmadı ve grup elemanları solo çalışmalar için Pink Floyd'dan bir süre uzak kaldılar. Bir süre sonra Roger Waters ile David Gilmour arasındaki anlaşmazlık sonucu Roger Waters grubu dağıttığını açıkladı. Ancak David Gilmour Pink Floyd adını devam ettirmek istedi ve davayı kazandı.
David Gilmour dönemi
1983'ten sonra 1994'e kadar grup elemanlarının solo albümleri yayınlamakla beraber, 1987 yılında Roger Waters olmadan yaptıkları ilk albüm olan A Momentary Lapse of Reason piyasaya çıktı. Ancak Roger Waters'ın grubu dava edeceği yönündeki tehditleri sonucu, albümde Pink Floyd adı altında sadece David Gilmour ve Nick Mason çalmış, Richard Wright ise albümde çalan diğer sanatçılar arasında gösterilmiştir. Albümde dışarıdan bestecilerle beraberle çalışılmış ve grup bu yüzden eleştirilmişti.
Grup 1992'deki La Carrera Panamericana filmi için Dark Side of the Moondan bu yana ilk kez beraber beste yaptılar. 1994'te David Gilmour, Wright ve Mason The Division Bell albümünü yayınladılar. Bu albüm çıkışından iki hafta sonra ABD' de 1. sıraya yükseldi. Şarkı sözlerinin çoğunu Gilmour kzı arkadaşı Polly Samson ile yazmıştı. Pink Floyd aynı yıl içinde iki CD'den oluşan P•U•L•S•E adlı konser albümünü çıkardı. 1995'te ise "Marooned" ile tek Grammy ödüllerini kazandılar.
Son çalışmalar
Grup 1996'da "Rock 'N Roll Hall of Fame"e girmeye hak kazandı Törende Roger Waters bulunmadı. 2000'de Is There Anybody Out There? The Wall Live 1980-81 konser albümü ve 2001'de best of Echoes yayınlandı. 2003'te Dark Side of the Moon yeniden yayınlandı. 2004'te ise Nick Mason "Inside Out" isimli Pink Floyd kitabını yazdı.
Gilmour, Mason ve Wright 2003'te ölen menejerleri Steve O'Rourke için birleşip "Fat Old Sun" ve "The Great Gig In The Sky"'ı cenazede çaldılar. 1981 yılındaki Earls Court (Londra) konserinin ardindan bir daha sahnede birlikte görülmeyen grubun orijinal kadrosu ise 2 Temmuz 2005 tarihinde Londra Hyde Park'ta düzenlenen Live 8 yardım konserlerinde bir araya geldi ve "Breathe", "Money", "Wish You Were Here" ve "Comfortably Numb" parçalarını canlı olarak çaldı.
Grup 2005'te "İngiltere Hall of Fame"e girmeye hak kazandı. Gilmour ve Mason orada bulundu. Wright ameliyat olduğu için katılamazken, Roger Waters Roma'da olduğu için videosuyla törene katıldı.
Grup kurucularından Syd Barrett, 7 Temmuz 2006'da hayatını kaybetmiştir. 2007'de ise onu anma konserinde Roger Waters sahne almıştır, konserin sonunda ise sürpriz olarak Gilmour, Mason, Wright Arnold Layne'i çalmışlardır. Gecenin son şarkısında tüm konuklar beraber "Bike"ı söylemişlerdir ancak Roger Waters, diğer Floyd üyeleriyle sahneye çıkmamıştır.
Diskografi
Stüdyo Albümleri
Single'lar
Film müzikleri
Toplamalar
Konser albümleri
Filmler
Dış bağlantılar
Syd Barrett
Syd Barrett, (6 Ocak 1946 - 7 Temmuz 2006), Pink Floyd'un kurucusu olan ünlü İngiliz müzisyendir.
Çocukluk
Normal bir çocukluk dönemi geçirdi. Başarılı ve popüler bir öğrenciydi. Babası, Syd'in müzikal yeteneğini farkettiğinde ona hemen bir banjo, daha sonra da bir gitar alarak cesaretlendirdi. Syd Barrett 14 yaşındayken babasını kaybetti, bu erken ölüm onun psikolojik yapısını travma denebilecek derecede olumsuz etkiledi. Cambridgeli bir baterist Sid Barrett'a gönderme yapmak için onun adını Syd olarak kendi adına kattı. Bu dönemde ilk bestelerine başladı. Syd ve David Gilmour beraber büyüdüler. David daha iyi bir gitaristti, ama Syd'in söz yazma konusundaki başarısına yetişemedi.
Pink Floyd yılları
1964'te grup arkadaşlarıyla beraber Pink Floyd'u kurdu. Syd Barrett grubun adını Pink Anderson ve Floyd Council adlı iki blues müzisyeninden etkilenerek koymuştu. Syd Barrett kendine has slide tekniği ve kaydedilen seslere verdiği efektler, konser sırasında arkada gösterilen yeni renk oyunlarıyla psychedelic müzik kavramını yaratmıştı. Grubun tanınmasına neden olan single'lar Arnold Layne ve See Emily Play Barrett imzalı eserlerdi. Pink Floyd'un ilk albümü olan The Piper At The Gates Of Dawn'nın bir şarkı dışında hepsini bestelemiş, çıkan singleların çoğunu yazmış ve ikinci albümde de bir şarkı bestelemiş ve bir şarkıda gitar çalmıştır. Şarkı sözlerinde uyuşturucunun etkisinden dolayı hayali şeylerden bahsetmiştir. Astronomy Domine'de gökyüzündeki gezengenlerden bahsederken Chapter 24'te mistik öğeler ve büyülerden bahsetmiş. Syd'in çocuksu yüzü sevgilisine bisikletini ödünç vermekten bahsettiği Bike, kedisi Lucifer Sam, cüceler ve korkuluklar hakkında yazdığı şarkılarda ortaya çıkmıştı. Uyuşturucu etkisinde yazdığı şarkılara baktığımızda ise ilk versiyonu dakikalarca aynı melodi üstüne kurulu Interstellar Overdrive, bir konserden sonra gördüğü hayali bir kız hakkındaki See Emily Play ve uyuşturucu sarmayı anlattığı için yasaklanan Candy And A Current Bun'ü görürüz.
A Saucerful Of Secrets`ta 2 şarkıda grupla çalan Syd konserlerde sadece tek akora basarak bütün konser devam etmesi gibi birçok sorun yüzünden önce şarkı sözü yazarı olarak anlaşma yapar ancak daha sonra gruptan tamamen ayrılır.
Solo yıllar
1970 başında The Madcap Laughs adlı ilk solo albümünü çıkarır. David Gilmour ve Roger Waters bu albümde prodüktör olmuştur. Solo albümdeki şarkılar ise Pink Floyd'dakilerden farklı sadece gitarı ile yapılmış sade bestelerdi. Syd kayıtlarda zorluk çekmişti ve bazı şarkılarda yaptığı hataları düzeltmeden albümü yayınladılar. Bu albümden sonra Barrett sadece bir solo konsere çıktı. O konserde de üçüncü şarkıdan sonra sahneden inmiştir ve bu onun son solo konseri olmuştur.
Aynı senenin sonunda Barrett adlı albümünü çıkarmıştır. Bu sefer de prodüktörler David Gilmour ve Richard Wright`dı.David Gilmour tarafından bu albümün kayıtlarını yapmak bir faciaya benzetilir çünkü Syd ile çalışmak hiç de basit değildir. Bu albümden sonra ise Syd Barrett üçüncü solo albüm için planlar yapmış ama böyle bir albüm asla olmamıştır. 1972'de Syd Barret müziği geri döner ve Stars adını verdiği bir grup kurar. Fakat bu grup da verdiği 3 konserden sonra Syd Barrett tarafından dağıtılır. 1974'te tekrardan müzisyen arkadaşlarının yardımıyla stüdyoya giren Barrett sözleri yazılmamış bir kaç deneme şarkısından sonra devam etmek istemez ve müziği bırakır.
Pink Floyd'da Syd Barrett etkileri
1975 yılında Pink Floyd, Wish You Were Here albümünü kaydederken Shine On You Crazy Diamond (ki baş harfleri SYD olmaktadır) ve Wish You Were Here şarkılarını Syd Barrett için bestelemişlerdir. Shine On..'un kayıtlarında Syd, kaşları dahil vücudundaki bütün kılları kesmiş ve kilo almış bir halde stüdyoya gelip gitar kayıtlarını ne zaman yapacağını sormuştur. Onu gören grup üyeleri ise ağlamışlardır. David Gilmour o kişinin hala Syd olduğuna inanmak istemese de Roger Waters onun Syd olduğundan emindir. Ona yazdıkları Wish You Were Here'i ona çaldıklarında ise Syd Barrett şarkıyı çok eski moda bulmuştur. Oradan ayrılan Syd Barrett ile grup üyeleri bir daha hiç buluşmamışlardır. Grup ayrıca Dark Side Of The Moon albümündeki deliliği anlatan Brain Damage şarkısını Syd'den esinlenerek yazmış ve Roger Waters, 1982 tarihli Pink Floyd: The Wall filminin baş kahramı Pink'i yaratırken eski arkadaşı Syd'i düşünerek yaratmıştır.
Müzik sonrası yaşam
Stüdyoda yaşanan bu olaydan sonra Syd Barrett evinde inzivaya çekilmiş ve kendini kaybettirmiştir. Artık Syd adının yerine orjinal adı Roger'ı kullanmaya başlamıştır. Daha eskiden resim eğitimi almış ve resim yapmakta olan Barrett, müzikten sonra da kendini resim yapamya adamıştır. Yıllar sonra David Gilmour bir doğum günü partisine Syd'i çağırmak için davetiye yollamış ancak Syd'in ablası tarafından iyi dilekler almıştır.
1988'de Barrett'in üçüncü albümü Opel piyasaya sürüldü. Bu albümde Syd'in yayınlanmamış şarkıları ve ilk iki albümdeki şarkıların değişik versiyonları bulunmaktaydı. 1993'te bu üç albüm Crazy Diamond box set'i olarak piyasaya sürülmüştür. Daha sonra 2001'de Wouldn't You Miss Me adlı best of'u yayınlanmamış iki şarkı ile beraber piyasaya sürülmüştür. 2003'te ise kendisini ve Pink Floyd'un ilk yıllarını konu alan The Pink Floyd and Syd Barrett Story adlı DVD yayınlanmıştır.
Artık sağlığı iyice bozulan Syd Barrett, Cambridge'deki evinde inziva hayatı sürdürüyordu ve resim yapamya devam eiyordu. 7 Temmuz 2006 günü 60 yaşında iken, Cambridge'deki evinde pankreas kanseri sonucu hayatını kaybetti.
Diskografi
Single'lar
1969 - Octopus / Golden Hair
Albümler
1970 - The Madcap Laughs
1970 - Barrett
Toplamalar
1974 - Syd Barrett
1987 - Syd Barrett: The Peel Sessions
1988 - Opel
1992 - Octopus - Best Of Syd Barrett
1993 - Crazy Diamond
2001 - The Best of Syd Barrett: Wouldn't You Miss Me?
2004 - The Radio One Sessions
Pink Floyd ile
Single'lar
1967 - Arnold Layne / Candy and a Currant Bun
1967 - See Emily Play / The Scarecrow
1967 - Apples and Oranges / Paintbox
Albümler
1967 - The Piper at the Gates of Dawn
1968 - A Saucerful of Secrets
Toplamalar
1971 - Relics
1973 - A Nice Pair
1974 - Masters of Rock
1984 - Works
1992 - Shine On
1995 - London '66-'67
2001 - Echoes: The Best of Pink Floyd
DVD
1966 - Syd's First Trip
1968 - Tonite Let's All Make Love in London
2003 - The Pink Floyd and Syd Barrett Story
- Syd Barrett ayrıca Kevin Ayers'in 1969 tarihli "Joy Of A Toy" albümünde "Religious Experience" adlı şarkıda gitar çalmıştır.
Roger Waters
Roger Waters (d. 6 Eylül 1943, Cambridge) Daha çocuk yaşta babası Eric Fletcher Waters'ı savaşta kaybetti. Bu onun tüm hayatını etkiledi. The Final Cut albümünü babasına adadı.
Askeri okuldan kovuldu ve Nükleer Silahsızlanma konusunda mücadele veren bir gençlik kolunun lideri konumuna geldi.
Daha sonra Mimarlık eğitimi için Cambridge' den ayrılarak Londra'daki The Regent Street Polytechnic' e girdi. Nick Mason ve Richard Wright ile burada tanıştı. The T-Set ve The Screaming Abdabs gibi ünlü topluluklarla çalıştılar.
Roger Waters, Syd Barret'in gruptan ayırlmasıyla birlikte, grup liderliğini üstlenmiştir. Bunu, kendisinin bir adım ilerleyerek değil de, diğer grup elemanlarının neredeyse geriye çekilmeleriyle gerçekleştiğini söylemiştir.[1] The Wall albümü sırasında grup üyeleriyle birçok tartışma yaşar.Bazı şarkılarda Richard Wright'ın çalmamasını istemiştir ve Nick Mason'u da sıkça nasıl çalması gerektiği konusunda yönlendirmiştir. Bu tartışmalar The Final Cut'ın yapımı sırasında Richard Wright'ın gruptan ayrılmasına neden olmuş, bu yüzden albümün "sound"u diğer Pink Floyd albümlerine göre sönük kalmıştır. Gruptan ayrılmadan önce Pink Floyd The Wall filminin yapımında çalışır, fakat onun da her ne kadar başarılı bir yönetmen tarafından yönetilmiş de olsa, başarılı bir filmden ziyade, bir "video klip" gibi olduğunu düşünür.[2]
1985'te Pink Floyd dan ayrıldı ancak parlak lirik zekası ile gruba damgasını vurdu. Bugün bile birçok kişi için Pink Floyd denilince akla gelenler Roger Waters ve grubun Dark Side of the Moon'da birçok şarkıdaki vokalleri ve müthiş gitarıyla David Gilmour'dur.
Roger Waters 1983'te " The Pros and Cons of Hitchhiking" isimli bir albüm çıkardı. Bu albüm The Wall'ın ve The Final Cut'ın bir devamı olarak görülür. Albümdeki şarkılar bir rüya gibi anlatılmıştır. Bu albümde Eric Clapton, Roger Waters'a grubun solo gitaristi olarak eşlik eder.
Yıllar 1987'i gösterdiğinde ise Roger Waters Radio K.A.O.S isimli albümünü çıkarır. Bu albüm diğer albümleri kadar ilgi çekmez; fakat "The Tide is Turning" isimli şarkı albümün geneline damgasını vurur ve hayranlar tarafından çok sevilir.
Roger Waters 1988'de ise Etienne Roda-Gil ile Fransız Devrimini anlatan bir opera olan Ca Ira üzerinde çalışmaya başlar. Bu opera son halini 2005'de alacaktır. 1990'da ise Berlin Duvarı'nın yıkılmasını takiben Roger Waters Berlin'de The Wall'ın tamamını büyük bir orkestra eşliğinde icra eder.
1992'de ise uzun süredir beklenen Amused to Death isimli albümünü piyasaya sürer. Bu albüm birçok eleştirmen ve hayran tarafından Roger Waters'ın en iyi solo albümü kabul edilir. Bu albümde Roger Waters'a Jeff Beck, John Patituci, Andy Fairwather-Low, Michael Kamen gibi ünlü müzisyenler eşlik eder.
Yıllar 2003'ü gösterdiğinde Roger Waters internet üzerinden To Kill The Child ve Leaving Beirut isimli iki parça yayınlar. Bu parçalar George Bush ve Tony Blair hükumetini ciddi bir biçimde eleştirmektedir. 2005'te ise Ca Ira tamamlanarak piyasaya sürülür ve Roma'da sahnelenir.
Roger Waters şu sıralar yeni bir rock albümü üzerinde çalışıyor. 20 Haziran 2006'da ise Kuruçeşme Arena, İstanbul'da bir konser vermiş ve Dark Side of The Moon albümünün tamamını canlı çalmıştır.
Solo Çalışmaları
Nick Mason
Nicholas Berkeley Mason, kısaca Nick Mason (27 Ocak 1944), Pink Floyd grubunun davulcusu ve bestecilerindendir.1965'de ilk defa Knightbridge Countdown Club'da sahneye çıktıklarından beri Pink Floyd'dan kopmayan,her işte bulunan tek grup elemanıdır.
Nick, İngiltere'nin Birmingham şehrinde doğdu. İlk okulu Frensham Heights yatılı okulunda okudu. Daha sonraları "Regent Street Polytechnic" okuyan Nick, 1964 yılında Roger Waters, Bob Klose and Richard Wright ile birlikte Sigma 6 grubunu kurdu. Daha sonraları dağılan gruptan ayrılan Waters, Wright ve Mason, Syd Barrett ile birlikte "The Pink Floyd Sound" grubunu kurdular.
Nick Mason, klasik ve spor araba tutkunudur.
Solo Çalışmaları
Rick Wright
Rick Wright Pink Floyd grubunun klavyecisidir. Solo albümlerinin yanında, şu an David Gilmour ile çalmaktadır.
Pink Floyd
28 Temmuz 1943'de doğdu. Müzik kariyeri Londra'daki The Regent Street Polytechnic'e girmesi ve Roger Waters ile tanışması ile başladı, ancak o mimar olmak istemiyordu, tek düşündüğü şey müzik yapmaktı. İlk grubu Nick Mason ve Roger Waters ile beraber kurdukları Sigma 6'dır. Daha sonra bir çok isim alan bu grup Syd Barrett'in katılımıyla Pink Floyd'a dönüştü. Rick Wright da The Screaming Abdabs grubunda beraber çalıştığı Juliette Gale ile 1964'te evlendi.
Grubun ilk döneminde Syd Barrett ile birlikte grubun en çok şarkı yazan kişisiydi. Grubun ilk dönemlerinde çok baskın olan klavye sound'una neden olmuştur. The Great Gig In The Sky onun en başarılı bestelerinden biridir. Ayrıca "Shine on You Crazy Diamond" ve "Echoes" gibi deneysel eserlerin yaratılmasında büyük katkıları bulundu.
Gruptan ayrılış ve solo çalışmalar
Pink Floyd'da Roger Waters sadece kendi bestelerini kullanmaya başladığı için, Wright kendi bestelerini 1978'de Wet Dream albümüyla yayınladı. The Wall'dan sonra Roger Waters tarafından gruptan kovuldu. Ancak, The Wall konserlerinde grup üyesi olmadan müzisyen olarak çıkarıldı. Konserler büyük bir zararla sonuçlandığından, bu işten tek para kazanan sadece turne müzisyeni pozisyonunda olduğu için o oldu.
The Final Cut, bulunmadığı tek Pink Floyd albümüdür. 1982'de eşi Jennifer'dan ayrılıp 1984'te yeni eşi Franka ile evlendi. 1984'te arkadaşı Dave Harris ile Zee adlı bir grup kurdu. Atlantic şirketinden yayınladıkları Identity albümü ticari açıdan başarısız oldu.
Pink Floyd'a dönüş ve "Broken China"
Waters'ın ayrılmasıyla Pink Floyd'a dönen Wright, "A Momentary Lapse of Reason" albümünde yasal sorunlar yüzünden stüdyo müzisyeni olarak göründü ancak "The Division Bell" albümünde ise tamamen Pink Floyd üyesi oldu. Albümün çıktığı yıl Rick Wright ikinci eşinden de boşandı.
1996'da Broken China adlı ikinci solo albümünü çıkardı. Bu albümdeki bilgisayar destekli prodüksiyonlar ve Sinead O' Connor, Anthony Moore ve Tim Renwick gibi sanatçıların katkısı, "Broken China" albümünü ilk solo albümden daha başarılı kıldı.
Rick Wright, son yıllarda grup arkadaşı David Gilmour'un albümlerinde ve konserlerinde klavye çalmaktadır. 3. solo albümü için çalışmaları da devam etmektedir.
Ekipman
Rick Wright müziğe üflemeli çalgılarla başlamıştır. Daha sonra Farfisa marka org kullanmaya başladı. İlk dönemlerde konserlde vibrafon ve "Biding My Time" şarksıında olduğu gibi trombon da kullanıyordu. Daha sonraki yıllarda eko efekti için Binson Echorec kullanan Wright, 1970'lerde Farfisa yerine Fender, Wurlitzer, Hohner gibi markalar kullanmıştır. 1987'de itibaren Kurzweil markasını kullansa da Gilmour'un "On An Island" turunda yine Farfisa e Hammond piyano da kullanmıştır.
Solo Çalışmaları
Solo Albümler
Zee
David Gilmour
Syd Barrett
Arnold Layne
| "Arnold Layne" |
 |
| Pink Floyd single şarkısı |
| Çıkış Tarihi |
11 Mart 1967 |
| Format |
Single |
| Türü |
Psychedelic rock |
| Süre |
Arnold Layne 2:52
Candy And A Currant Bun 2:47 |
| Firma |
Columbia |
| Söz-Müzik |
Barrett |
| Prodüktör |
Joe Boyd |
| Liste Başarıları |
|
İngiltere - #20
|
| Pink Floyd single kronolojiisi |
|
|
Pink Floyd'un ilk single'ının adıdır. Grubun kurucusu Syd Barrett tarafından yazılmış ve bestelenmiştir. Londra Radyosu, Syd ve Roger (Roger Waters)’ın annelerinin iç çamaşırlarını çamaşır iplerinden çalan bir travestiyi konu alan bu şarkıyı yasaklamış, ancak parça listede 20 numaraya yükselmiştir.
Grup şarkıyı EMI'yle anlaşmadan kısa süre önce kaydetmişti. Grubun yeni prodüktörü Norman Smith şarkının yeniden kaydedilmesini istese de Syd Barrett ona karşı çıktı. Şarkının iki farklı videosu vardır. En bilinen videosu grubun bir cansız manken ile eğlenmesini göstermektedir. Az bilinen diğer video ise Barrett'in playback yaptığı tek videodur.
Şarkının B yüzünde bulunan Candy And A Currant Bun ile uyuşturucu sarmayı yasaklanan "Let's Roll Another One" şarkısının sözlerinin yenilenmiş halidir.
David Gilmour, Barrett'in anısına 2006'da Arnold Layne'ün David Bowie ve Richard Wright ile düet yaptığı iki versiyonu ve Barrett'ten Dark Globe'u coverladığı yeni bir Arnold Layne single'ı çıkarmıştır.
