Iron Maiden
Iron Maiden, 1975 yılında Londra'da kurulmuş bir İngiliz Heavy Metal grubudur. Heavy Metal müziğinin ve bir alt dalı olan New Wave Of British Heavy Metal'in öncülerindendir. Grubun bugüne kadarki toplam albüm satışı kesin olarak bilinmemekle birlikte bu sayı 50 milyonun üzerindedir. Iron Maiden müzik kanalı MTV'nin "tüm zamanların en iyi heavy metal grupları" listesinde dördüncü sırada yeralmıştır
Grubun tarihi
Kuruluş yılları (1975-1978)
Iron Maiden, Smiler adlı gruptan ayrılan Steve Harris tarafından 1975'in Noel günü kuruldu. İlk kadro basta Steve Harris, gitarlarda Dave Sullivan ve Terry Rance, davulda Ron Matthews ve vokalde de Paul Day'den oluşuyordu.[3] Harris grubuna o sıralar seyrettiği Demir Maskeli Adam adlı filmin de etkisiyle orta çağda kullanılan bir işkence aletinin adını (Türkçe:Demir Bakire) vermişti.[4] Sonradan grubun ilk iki albümünde yeralacak olan "Iron Maiden", "Wrathchild", "Prowler", "Transylvania" ve "Purgatory" (o dönemdeki adıyla "Floating") gibi şarkıların ilk versiyonları bu dönemde Steve Harris tarafından yazılmışsa da başlangıçta grubun repertuarının büyük bölümü Free, Thin Lizzy, Tucky Buzzard gibi grupların şarkılarından oluşuyordu.[5] Grup ilk konserini 17 Mayıs 1976 günü Londra'nın doğusundaki Cart and Horses adlı pub'da verdi.[6]
Grup kişisel ve müzikal farklılıklardan ötürü uzun süre istikrarlı bir kadroya kavuşamadı.[7] Kadrodaki ilk değişiklik 1976'da sahnede yeterince enerjik ve kendinden emin durmadığı gerekçesiyle solist Paul Day'in gruptan gönderilmesiyle yaşandı ve yerine Harris'in eski grubu Smiler'dan ayrılmış olan Dennis Wilcock geldi.[8] Steve Harris, Dennis Wilcock'un tavsiyesiyle gruba üçüncü bir gitarist olarak Dave Murray'i dahil etmek istedi ancak bu durum grubun diğer iki gitaristi Dave Sullivan ve Tarry Rance tarafından hoş karşılanmadı.[9] Sonunda Dave Murray grubun tek gitaristi olarak kadrodaki yerini aldı.[10] 1977'de gruba ikinci gitarist olarak o dönemde Bob Angelo sahne adını kullanan Bob Sawyer katıldı.[11] Ancak Dave Murray ile geçinemeyen yeni gitarist Murray'nin solist Wilcock ile arasının açılmasına neden oldu ve sonunda her iki gitarist de gruptan kovuldu.[12] Çift gitardan vazgeçen Steve Harris gruba bir klavyeci almaya karar vererek kadroya Tony Moore'u kattı. Ardından Ron Matthews'un bir konsere günler kala ayrılması üzerine davulcu Barry Purkis çok kısa bir süreliğine gruba katıldı. Bu kadronun Terry Wrapram'ın da gitarist olarak eşlik ettiği 1977'in Kasım ayında verdiği tek konser son derece başarısız geçince Steve Harris solist Dennis Wilcock dışındaki herkesi gruptan kovdu[13], Wilcock da çok geçmeden kendi grubunu kurmak için Iron Maiden'dan ayrıldı.[14]
Kadroyu yeniden inşa etmek durumunda kalan Steve Harris gitarist olarak en başından beri birinci tercihi olan Dave Murray'i geri çağırdı ve davulcu olarak da Smiler'dan tanıdığı Doug Sampson'ı gruba dahil etti.[14] 1978'in yaz ve sonbahar ayları boyunca sonradan grubun ilk iki albümünde yeralacak parçalar üzerinde çalışan üçlü bir yandan da kalıcı bir solist arayışına girdi.[15] 1978'in sonlarında grup Steve Harris'in bir arkadaşının önerisiyle Paul Di'Anno ile bir deneme provası yaptı ve Di'Anno grubun yeni solisti oldu.[16]
Paul Di'Anno dönemi (1978-1981)
Iron Maiden Paul Di'Anno ile ilk konserini Londra'daki Ruskin Arms adlı pub'da verdi.[7] Grup sonraki iki sene boyunca Londra'nın doğusunda artarda verdiği konserlerle hayran kitlesini giderek artırdı.[17] Ancak hâlen revaçta olan punk rock yüzünden plak şirketlerinin temsilcilerinin yeni grupları takip ettiği Londra'nın merkezindeki büyük salonlarda çalma imkânı bulamayan Iron Maiden müziğini daha geniş kitlelere ulaştırmak için bir demo kaydetmeye karar verdi.[18] 200 sterline Cambridge'deki Spaceward stüdyosunu 24 saatliğine kiralayan grup 31 Aralık 1978 günü "Iron Maiden", "Invasion", "Prowler" ve "Strange World" adlı şarkılarından oluşan demoyu kaydetti.[19] Kaydedilen demoyu bir arkadaşı aracılığıyla edinen müzik menajeri Rod Smalwood, Steve Harris'e gruba menajerlik etmek için teklifte bulundu ve Harris de bu teklifi kabul etti.[7] New Wave Of British Heavy Metal yani "İngiliz Heavy Metali'nin Yeni Dalgası"nın en önemli temsilcisi oldular. O yıllarda patlayan punk fırtınası nedeniyle, plak şirketleri Iron Maiden'ın müziğine müdahale etmek istemiş, ancak başarılı olamamıştır. Topluluk 1979'da kendi olanaklarıyla hazırladığı The Soundhouse Tapes adlı EP'yi satışa sundu ve 5000 kopya sattı. İlk 5000'lik satışın ardından Century Media'dan gelen 20.000 kopyalık ikinci baskı teklifini reddetmişlerdir. İkinci gitar arayışlarına devam eden grup Dennis Stratton ile anlaştılar. Davula ise Clive Burr geldi.
1980'de kendi adlarını taşıyan ilk albümleri Iron Maiden piyasaya sürüldü. Kapağında Derek Riggs tarafından herhangi bir punk albümü için çizilmiş bir karakter vardır. Bu daha sonra grubun maskotu Eddie olacaktı. Albüm Harris'in bestelediği melodik gitar yürüyüşleriyle ve Paul Di'Anno'nun "serseri" vokali ile dikkat çekmiştir. İlk şarkı "Prowler", Di'Annonu sözlerini yazdığı duygusal "Remember Tomorrow" ve bir hayat kadının anlatıldığı "Charlotte The Harlot" albümde dikkat çekmekteydi. Turne esnasında yine müzikal farklılıklar yüzünden Dennis Stratton gruptan ayrılıp Dave Murray'nin eski grup arkadaşı Adrian Smith, Maiden'e katıldı. 1981'de Killers albümünü çıkaran grup ilki kadar büyük bir başarı sağlayamadı. Yine de konserlerin vazgeçilmez şarkısı "Wrathchild", Edgar Allan Poe'dan etkilenerek yazdıkları "Murders in the Rue Morgue" dikkat çekiyordu. Turnede ise kendini iyice alkole veren Paul Di'Anno grupla anlaşamayıp ayrıldı. Yerine ise Samson grubunda Bruce Bruce adı ile şarkı söyleyen Bruce Dickinson alındı.
Efsane Dönem
1982'de Heavy Metal'in en önemli albümlerinden biri olan The Number of the Beast piyasaya sürüldü. Grup bir anda satanizm suçlamalarıyla medyanın ilgisini topladı. Ancak Harris bu şarkıyı gördüğü rüyalar hakkında yazmıştı. Bruce Dickinson'ın çok ince tonlara çıkabilen muhteşem sesi {{ki bu ses yüzünden kendisine [air raid siren - hava saldırı alarmı]http://www.airraidsirens.com/ denilmiştir}} sayesinde ve grup içindeki uyumun artmış olması sonucu büyük bir başarıya ulaştılar. Bu albümden sonra Clive Burr yerini Nicko McBrain'e bıraktı ve grup uzun süre bu kadroyu korudu. 1983'te dördüncü albüm Piece of Mind çıktı. Albümdeki "The Trooper" adlı parça büyük ilgi topladı ancak İngiliz Milliyetçiliği suçlamalarını da beraberinde getirdi. Ancak şarkının asıl teması savaşın anlamsızlığıydı. Maiden hiç durmadan 1984'te Powerslave 'i yayınladı. Bu albümden de "Aces High" ve "2 Minutes to Midnight" gibi hitler çıkmıştır. Bir turne - bir albüm diye devam eden Maiden 1985 yılında tüm zamanların en iyi konser albümlerinden biri olarak gösterilen Live After Death'i piyasaya sürdü. 1986'da Somewhere in Time albümü geldi ve bu albüm büyük tartışmalara yol açtı. Albüme önce Bruce Dickinson akustik bir albüm önerisi getirdi ancak bu Steve Harris tarafından kabul edilmedi. O yüzden Dickinson hiçbir şarkı yazımına katılmadı. Ayrıca ilk kez Iron Maiden tarihinde (1977'de yapılan bir konser dışında) keyboard kullanıldı ve Maiden fanatiklerinin pek hoşuna gitmedi. 2 sene sonra 1988'de Seventh Son of a Seventh Son adlı konsept albüm çıktı. Rock müziğinde popülerliğinin en üst döneminde piyasaya sürülen bir albüm birçok kişinin Maiden ile tanışmasının yanısıra çok büyük satış rakamları yakaladı. Ancak Bruce Dickinson, yapmak istedikleri konsepti tam anlamı ile başaramadıklarını, aynı sene çıkan, Queensryche'ın Operation Mindcrime adlı konsept albümünün çok daha başarılı olduğunu söylemiştir.
Değişim
Murray & Gers 2007 yılında bir konserde
Steve Harris büyük başarının ardından köklere dönüp Killers tarzı bir albüm yapmak istiyordu ancak gitarist Adrian Smith geri dönüşün gereksiz olduğunu düşünmüştü ve gruptan ayrıldı. Yerine Bruce Dickinson ile çalışan Janick Gers geldi. 1990'da çıkan No Prayer for the Dying albümü diğer albümlere göre zayıf kaldı. Buna rağmen "Bring Your Daughter... to the Slaughter" single'ı büyük başarı elde etti. İki sene sonra ise Fear of the Dark bu albümün daha üstünde bir başarı sergiledi ve albümle aynı ada sahip şarkı bir Maiden klasiği oldu. Ancak sorunlar bitmiyordu. Solo kariyerine ağırlık vermek isteyen Bruce Dickinson, Steve Harris ile bitmeyen tartışmalar yaşıyordu ve gruptan ayrıldı. Yeni vokalist ise Blaze Bayley olmuştu. Blaze iyi bir vokalist olmasına karşın, Bruce Dickinson gibi bir efsanenin yerini doldurmak zorundaydı ve hep bu yüzden fanlar tarafından önyargı ile yaklaşıldı. 1995'te çıkan The X Factor yine iyi bir başarı kazandı. Steve Harris'in ruh hali yüzünden çok karanlık bestelerden oluşmuştu. 1996'de Best of the Beast adlı toplama çıkaran grup yeni bir şarkı olan "Virus"'ü grubu hep eleştiren basına armağan ettiler. 1998'te grubun satışlar bakımından o güne kadarki en başarısız albümü olan Virtual XI piyasaya çıktı. Bu albümün ardından çıkılan Virtual XI dünya turnesi kapsamında Iron Maiden İstanbul'da Cemil Topuzlu Açıkhava Tiyatrosu'nda 7 ve 8 Eylül 1998 tarihlerinde iki konser vermiştir.[20] 1999'da Bruce Dickinson'ın gruba dönmesi üzerine Blaze Bayley gruptan ayrıldı. Bruce Dickinson ile birlikte Adrian Smith de gruba geri geldi.
Son Dönemler
Bu kadroyla olan ilk albüm Brave New World 2000'de çıktı ve büyük bir ilgi ile karşılandı. Maiden hiç durmadan konserler verdi. Daha sonra Best Of'lar, Box Set'ler, Konser CD'leri ve DVD'ler piyasa sürdüler. Bu sırada da 2003 tarihli Dance of Death albümü çıktı ve bu albüm de ötekiler gibi büyük bir başarı kazandı. Grup Ekim 2004 ve Eylül 2005 tarihleri arasında yalnızca ilk dört albümlerinden şarkılar çaldıkları Early Years adında bir turneye çıktı. Topluluk, 2006 yılında "The Reincarnation of Benjamin Breeg" single'ını ve ardından da A Matter of Life and Death albümünü yayınladı ve ardından da başarılı bir Avrupa turnesine çıktı. Avrupa turnesinin ardından Iron Maiden, 9 Mart 2007'de Birleşik Arap Emirlikleri'nde dördüncüsü düzenlenen Dubai Desert Rock Festivali'nde esas grup olarak sahne aldı.[21] Ayrıca 17 Mart 2007 tarihinde Hindistan'ın Bangalore şehrinde verdikleri konserle de Hindistan'da konser veren ilk heavy metal grubu oldular.[22] 2007 yılının Eylül ayında grup resmî internet sitesinde 2008 yılında Somewhere Back in Time adıyla bir dünya turnesine çıkacağını duyurdu. 2008 yılında yayımlanacak olan Live After Death ve Maiden England videolarının DVD versiyonlarını desteklemek için çıkılacak turnenin repertuvarı tamamen grubun 80'li yıllardaki parçalarından oluşacak ve sahnede efsanevi World Slavery turnesinde kullanılan Antik Mısır dekorları yeralacak.
Grup üyeleri
- Bruce Dickinson - vokaller, "Revelations"'da ritim gitar (1981-1993, 1999-bugün)
- Dave Murray - solo ve ritim gitarlar (1976-1977, 1977-bugün)
- Adrian Smith - solo ve ritim gitarlar, geri vokaller, "Reach Out"'da vokal (1980-1990, 1999-bugün)
- Janick Gers - solo ve ritim gitarlar, arada sırada geri vokaller (1990-bugün)
- Steve Harris - bas gitarlar, klavyeler, geri vokaller (1975-bugün)
- Nicko McBrain - davullar, vurmalılar, "Age of Innocence... How Old?"'da vokal (1982-bugün)Michael Kenney - klavyeler (konser) (1988-bugün)
Dış bağlantılar
